I say best-case scenario because we’re so close to doing what seemed impossible before the pandemic: developing, testing, approving, producing and distributing not one but multiple vaccines in a surprisingly short timeframe – certainly one of our greatest achievements in medicine in recent years. In addition, we have learned a lot about the virus in real time and we have new – and some old – medicines to treat it.
The worst-case scenario has to do with how the patient is doing. More and more vulnerable, vulnerable and seriously ill. Initially the disease was localized, a good prognosis is easier to handle. But over time, my patient did not always listen to the advice and the disease spread to all states.
The United States continues to break terrible new records. On Saturday there were 14,542,000 cases of the coronavirus and more than 280,000 deaths. The country registered the highest number of new cases of Kovid-19 on Friday, more than 227,880, and more than 101,250 people were hospitalized for Kovid-19, putting pressure on the health care system in many states. And that was before we felt the full impact of the harvest festival.
By way of comparison, in week 18 May, an average of about 23,000 new cases per day; by 4 May, the number of new cases is expected to increase to about 23,000. By July this number had risen to about 48,000.
Last week it was so bad that, according to one of the calculations by the Institute of Metrology and Health Assessment at the University of Washington Covid-19, the leading cause of death in the United States was the beating of a coronary heart disease.
Het gevolg is dat de toestand van de patiënt blijft verslechteren, ondanks het beste advies en de beste zorg. En in plaats van te worden gelokaliseerd naar verschillende hotspots die een agressieve behandeling vereisen, zoals het geval was in juli, heeft de infectie zich nu verspreid naar bijna de hele patiënt.
De reden dat het zo gevaarlijk is, is dat aan het begin van de pandemie en zelfs in juli veel reserves en overschotten werden opgebouwd. Wanneer een deel van het lichaam in een crisis verkeert, kunnen andere delen van het lichaam het overnemen en proberen de relatieve stabiliteit van de patiënt te behouden. We hebben bijvoorbeeld gezien hoe in het voorjaar en de zomer, wanneer een plaats – zoals New York of Houston – overvol was, artsen en verpleegkundigen zich haastten om te helpen. Patiënten kunnen ook worden overgeplaatst van een overvol ziekenhuis naar een minder stressvolle faciliteit in een nabijgelegen gebied.
Fault! The file name is not specified.
Overschotten, ontsnappingsluiken, reserves – noem ze wat je wilt, maar ze bestaan niet meer voor de patiënt, voor het land. Er zijn dus statusrapporten die aangeven dat het ziekenhuissysteem een breekpunt heeft bereikt. Niet alleen zijn er minder ziekenhuisbedden, ook het gezondheids- en ondersteunend personeel – van artsen en verpleegkundigen tot verzorgers en ziekenhuisreinigers – wordt zelf steeds vermoeider, gestresst en zieker. En niemand om haar te vervangen.
Hoe lang kan een patiënt het volhouden?
Wanneer het menselijk lichaam zich in een crisissituatie bevindt – of het nu gaat om een oncontroleerbare infectie, een grote bloeding of iets wat niet minder catastrofaal is – zijn er meestal al deze biologische verdedigingsmechanismen die de overdracht aanvallen, trucjes die het lichaam gebruikt om uit balans geraakte systemen te compenseren. Deze zelfbehoudinstincten maken deel uit van het reflexieve karakter van onze biologie.
Maar deze patiënt, ons land, in plaats van koste wat het kost te compenseren en te proberen het evenwicht te bewaren, decomponeert en is niet bereid iets te doen om zichzelf nog ellendiger te maken.
De MGME voorspelde dat staten zouden reageren zodra we de drempel van 8 mensen per miljoen doden hadden bereikt en dat de verdedigingsmechanismen van het land zouden worden geactiveerd, wat zou leiden tot de herinvoering van maatregelen zoals het “order to pass”.
Fault! De bestandsnaam wordt niet gespecificeerd.
Acht mensen per miljoen doden werken tot ongeveer 2.800 doden per dag – en we hebben dat cijfer al overtroffen. Maar de verdedigingsmechanismen van het land zijn niet in de noodzakelijke mate nieuw leven ingeblazen. Hoewel veel mensen in dit land maskers dragen en de richtlijnen voor fysieke afstand volgen, doen te veel mensen dat nog steeds niet.
Het dragen van het masker blijft een politiek statement en is niet verplicht in 15 staten. Slechts zeven staten hebben orders, raden of uitgaansverboden, waarvoor veel is gevochten.
Het uitgaande Witte Huis van de Troef begon het vakantieseizoen deze week met meer dan een dozijn geplande groepszittingen, die aanbevelingen van de Centra van de V.S. voor de Controle en de Preventie van de Ziekte op hoogtebeperkingen en Washington op binnenrestricties negeerden. De meesten van ons hebben de familietijd tijdens deze vakantie gemist en ik ben constant op televisie om de mensen te herinneren aan de gevaren. De administratie zelf is echter al het epicentrum geworden van ten minste drie Covida-19-uitbraken onder het personeel en de bondgenoten, en een reeks gebeurtenissen zoals feestelijke bijeenkomsten brengen waarschijnlijk enkele honderden extra gasten, personeel en medewerkers in gevaar.
Het gebeurde zelfs op een moment dat de Surgeon General van de Verenigde Staten, Dr. Jerome Adams, op vrijdag op Fox News publiceerde, wat neerkomt op een verklaring. Alle leiders moeten de komende weken het goede voorbeeld geven en de mensen echt helpen om over de finish te komen, want het is weer in zicht”, zei hij.
En het einde is echt in zicht. Hulp in de vorm van een of meer vaccins is in zicht. Deze patiënt, ons land, zal natuurlijk overleven. Maar een dreigend vaccin, terwijl niets minder dan een wetenschappelijk en logistiek wonder, zal geen onmiddellijke oplossing zijn. Het zal een paar maanden tot zes maanden duren om het te verspreiden onder gemeenschappen over de hele wereld.
Fout! De bestandsnaam wordt niet gespecificeerd.
Dus de vraag die we ons moeten stellen is: hoeveel Amerikanen laten we in de tussentijd doodgaan?
De verkozen president Joe Biden vertelde CNN Jake Tapper Thursday dat hij Amerikanen zou vragen om maskers te dragen voor 100 dagen als een van hun eerste handelingen als president. Vrijdag hebben de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention hun aanbevelingen over het gebruik van maskers opnieuw bevestigd, waarbij ze deze cruciaal hebben genoemd om de verspreiding van het coronavirus onder controle te houden.
Volgens het laatste IHME-model zou het door Covid-19 voorspelde aantal sterfgevallen in het eerste levensjaar kunnen toenemen. April by 66,000 if 95% of people wear masks. Think about it. Zo’n gered leven kan dat van je eigen moeder, een oude buurman, een favoriete muzikant of de volgende briljante wetenschapper zijn. Het kan zelfs jouw leven of het mijne zijn.
Naast het dragen van maskers moeten we onze activiteiten beperken en de capaciteit van bepaalde soorten bedrijven verminderen. Een modelstudie uitgevoerd door onderzoekers van Stanford en Northwestern Universities toont aan dat een kleine minderheid van de plaatsen die mensen bezoeken verantwoordelijk is voor de overgrote meerderheid van de coronavirusinfecties in grote steden. Dit suggereert dat het verminderen van de maximale bezetting van deze plaatsen – inclusief restaurants, gymnastiekzalen, cafés, hotels en religieuze instellingen – de verspreiding van de ziekte aanzienlijk kan vertragen.
Fout! De bestandsnaam wordt niet gespecificeerd.
Dit type beweging zal de patiënt zeker wat pijn doen, en daarom moeten leiders bereid zijn om pijnstillers aan te bieden. In deze metafoor komt morfine in de vorm van geld voor degenen die lijden, een economische stimulans.
Eén ding werd duidelijk. Onze patiënt houdt er niet van om kleine stapjes te zetten, zoals talloze volksgezondheidsdeskundigen aangeven. In plaats daarvan houdt de patiënt, ons land, van grootse en heilzame gebaren. Als een snel bewegend bedrijf zijn we nog steeds afhankelijk van drugs en toverdrankjes in plaats van te vertrouwen op eenvoudige en effectieve hulpmiddelen die wat meer werk vergen. Dus mijn patiënt wil geen masker dragen en de vakantie met zijn familie en vrienden missen, hij wil gewoon dat het vaccin snel werkt en ons weer normaal krijgt.
Onze menselijke geest heeft ons innovatief, creatief, inventief en volhardend gemaakt om deze vaccinatiedroom waar te maken. Maar het is ons menselijk gedrag en de biologische reflexen die de diepte van onze wonden bepalen. Geen enkele wetenschap kan ons redden van onszelf.
Ik kan alleen maar hopen dat het zelfbehoudinstinct van dit land snel zal werken, en lang genoeg voor zo veel mogelijk van ons om de finish te bereiken.
Andrea Kane van CNN Health heeft een bijdrage geleverd aan dit verslag.
Related Tags:
